شادی روح شــهید مصــطفی "کمیــل" صــفری تبـــار صــلوات

 اقا مصطفی(کمیل)همیشه دائم الوضو بودند  

و در هر شرایطی نماز رو اول وقت می خوندند ، روزی ایشان با لباس کار ماهیگیری و شکار هنگام نماز ، شروع به نماز خواندن کردند،دیگران گفتند بابا ! خونه نزدیکه چند دقیقه دیگه میریم خونه با سر و وضع تمیز نماز میخونیم ... 

اما مصطفی گفت: وقتی قراره اول وقت باشه یعنی اول وقت ...

روایت نماز خواندن شهید کمیل صفری تبار ( از زبان همسرشان ): او عادت داشت نماز را با غم و اندوه بخواند و سرش را کج بگیرد و حتّی در نماز از خوف الهی گریه می کرد، وقتی که به او می گفتیم: شما باید خوشحال باشی که نماز می خوانی و با خدا راز و نیاز می کنی! چرا اینجوری نماز می خوانی؟! می گفت: « ببین؛ رهبرِ ما هم با مظلومیّت نماز می خونه« او می گفت: همسرم! بدان که نمازِ ما در برابر این همه نعمت هایی که خالق یکتا به ما ارزانی داشته است، حدّأقلِّ سپاسگزاری است و از اینکه نمی توانم آنگونه که شایستة خداوند است او را عبادت کنم خوف دارم.

به نام خدای شهید

تقدیم به کمیل عزیز و دوستش محمد

رهگذری در صدای گرم تابستانم

و هنوز راز و رمز تو را با خودم نمی دانم

جوانیست هم نسل ما ، کمیل را می گویم

شباهت ما چیست در غزلهای پریشانم

او جوانی بود دلش آیینه ای صاف

می گشت عمری با دلش در اعتکاف

کمیل و دوستش شهید محرابی پناه

می گردند یکسال دور چشمها در طواف

هر که را پیدا می کنی جوری با او آشنا شد

یکی می گفت عکسش روی تیر چراغ پیدا شد

یکی هم مثل من او را در خیابان دید

یکی هم در دنیای اینترنت با او هم نوا شد

کمیل با محرابی پناه عقد اخوت بست

دوستش که شهید شد او دلش شکست

رفت که او را ببیند از کوه بیاورد پایین

خودش هم دو زانو به احترام شهادت نشست

با تشکر از سرکار خانم خاتمی

به یاد مصطفی (کمیل) صفری تبار | www.komeil.shahidaan.ir